PROGRAM  DZIAŁALNOŚCI ŚRODOWISKOWEGO DOMU SAMOPOMOCY W BIESIEKIERZU NA ROK 2011.

Środowiskowy Dom Samopomocy jest ośrodkiem wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Dysponuje 20 miejscami. Obecnie przebywa w nim 13 osób z upośledzeniem umysłowym i 7 osób  chorych psychicznie. Przebywają one w placówce przez 5 dni w tygodniu, od poniedziałku do piątku, w godzinach 7- 15.

Nadrzędnym celem działalności Środowiskowego Domu Samopomocy jest podnoszenie jakości życia i zapewnienie oparcia społecznego osobom mającym trudności z prawidłowym funkcjonowaniem w otoczeniu społecznym. Polega to przede wszystkim  na podtrzymywaniu i rozwijaniu umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia. Oparcie to w szczególności dotyczy partnerskiej rady i pomocy w sprawach związanych ze współżyciem społecznym, gospodarowaniem pieniędzmi, załatwianiem spraw poza domem, wykonywaniem różnych zajęć i prac, aktywnym spędzaniem wolnego czasu, motywowaniem do pracy zarobkowej, utrzymywaniem kontaktów z rodziną i przyjaciółmi. Wszystkim tym działaniom przyświeca myśl, żeby utrzymać podopiecznych ŚDS w ich środowisku społecznym i rodzinnym. Proponowany program działalności placówki ma pomagać w rozwijaniu autonomii osób niepełnosprawnych oraz wspierać ich najbliższe środowisko rodzinne i społeczne.

 Postępowanie wspierająco – rehabilitacyjne realizowane przez Środowiskowy Dom Samopomocy obejmuje:

1. trening samodzielności. W ramach tego treningu uczestnicy nabywają umiejętności związane z samoobsługą, tj. utrzymywanie higieny osobistej i higieny otoczenia, dbanie o estetykę, przygotowywanie posiłków, obsługę podstawowych urządzeń domowych, w tym elektrycznych i elektronicznych.
2. trening umiejętności społecznych i interpersonalnych. W ramach tego treningu uczestnicy poznają zasady współżycia społecznego i uczą się przestrzegania ich. Przechodzą także trening budżetowy – uczą się planowania zakupów, orientacji w cenach, dokonywania obliczeń, a więc racjonalnego gospodarowania swoimi dochodami. Ponadto poznają metody i sposoby załatwiania spraw urzędowych, korzystania z instytucji użyteczności publicznej i ośrodków kultury. .Motywowani są także do stałego dbania o swoje zdrowie poprzez stały kontakt z poradniami specjalistycznymi i lekarzami różnych specjalności. Trening umiejętności społecznych  ma na celu rozwijanie kreatywności, wytrwałości, decyzyjności, ale również poczucie wspólnoty, społecznej odpowiedzialności i odwagi w poruszaniu się  w środowisku.
3. trening umiejętności spędzania czasu wolnego, który polega na umożliwieniu uczestnikom rozrywki i rekreacji oraz na budzeniu i rozwijaniu ich zainteresowań. W toku tego treningu uczestnicy uczą się prawidłowego zachowania w miejscach publicznych. Poprzez biblioterapię i korzystanie z mediów nabywają wiedzy o świecie, poszerzają swoje horyzonty. W ramach tej formy aktywizacji ŚDS organizuje wycieczki, wyprawy turystyczne i różnego rodzaju imprezy plenerowe, które zapewniają kontakt z przyrodą i przybliżają dziedzictwo kulturowe.
4. rehabilitację fizyczną prowadzoną przez cały zespół wspierająco – rehabilitacyjny w czasie terapii zajęciowej , np. ćwiczenia manualne, ćwiczenia relaksacyjne, zabawy ruchowe i sportowe, spacery. Zajęcia podtrzymujące sprawność ruchową, podnoszenie jej oraz rozładowywanie napięć psychicznych prowadzone będą również przez wykwalifikowanego rehabilitanta.
5. psychoterapię indywidualną, która wynika z indywidualnego planu terapeutycznego każdego uczestnika. Działania  zaplanowane w indywidualnym planie terapeutycznym są konsultowane- w miarę możliwości – z rodziną uczestnika, lekarzem prowadzącym oraz z całym zespołem wspierająco- rehabilitacyjnym. Indywidualne plany terapeutyczne podlegają w razie konieczności bieżącej weryfikacji.
6. terapię zajęciową, która pozwala na zapoznanie się z różnymi technikami pracy i daje namiastkę pracy zawodowej. W ramach terapii zajęciowej w ŚDS działają pracownia krawiecka, pracownia zajęć technicznych, pracownia plastyczna i pracownia kulinarna. Odbywają się także zajęcia muzyczne i komputerowe. Działania w poszczególnych pracowniach motywują do podejmowania wysiłku i dają poczucie osiągania zamierzonego celu. Praca w grupie pozwala na wytworzenia atmosfery zaufania i szacunku dla pracy innych, tworzy poczucie więzi społecznej, stwarza możliwości pomocy osobom słabszym oraz korzystania z pomocy osób sprawniejszych.
7. współpracę z rodzinami i najbliższym środowiskiem uczestników, a także pośredniczenie w kontaktach z rozmaitymi instytucjami, np. ośrodkami pomocy społecznej, urzędami pracy, poradniami zdrowia psychicznego i wszelkimi innymi instytucjami zajmującymi się problemami osób niepełnosprawnych.
8. aktywne uczestnictwo we wszystkich formach imprez i wydarzeń, zapobiegających odrzuceniu osób niepełnosprawnych na margines życia społecznego, mających na celu ich integrację ze środowiskiem osób pełnosprawnych.

Program działalności Środowiskowego Domu Samopomocy jest realizowany w toku ściśle zaplanowanych zajęć ( obowiązują plany roczne, miesięczne, jak i dzienne ) Przestrzeganie harmonogramu zajęć zapewnia uczestnikom poczucie bezpieczeństwa, a ponadto uczy wykorzystywania czasu tak na pracę, jak i odpoczynek. Ponadto umożliwia efektywne wykorzystywanie czasu pracy personelowi placówki.

Program realizuje się również w sytuacjach wyjątkowych, takich jak wycieczki, imprezy okolicznościowe i plenerowe, zawsze przyjmując za cel nadrzędny  optymalne funkcjonowanie uczestników ŚDS  i ich potencjalny rozwój.